een maand voor vertrek
Door: Guus
Blijf op de hoogte en volg Guus
10 September 2016 | Nederland, Utrecht
Alleen?
Dat is waarschijnlijk wel de meest gestelde vraag.
En direct daarna: waarom?
Afhankelijk van de vragensteller wisselen vraag 1 en 2 in moeilijkheid.
Heb in ieder geval nog niet veel mensen gesproken die het echt helemaal begrijpen, maar misschien doe ik dat zelf ook niet.
Of liever gezegd, hoef ik het niet begrijpen. Het voelt gewoon erg goed.
Waar gaat dit over?
Ik ga half oktober tot eind november op reis.
Een reis die me een groot deel van de wereld overbrengt. Een voor de meeste mensen bekend deel (de VS), maar ook een deel waar weinigen ooit geweest zijn,
of sterker nog: helemaal niet willen komen (de Zijderoute).
Ik reis via zuid Iran het land door en passeer in het noorden de grens naar Turkemenistan (kun je dat aanwijzen op een blinde kaart?).
Dan trek ik door Turkmenistan naar Oezbekistan. Ook dat land cross ik door om bij Tasjkent te eindigen.
Allemaal met het openbaar vervoer (trein en bus).
Zo'n ontzettende zin in.
Vanuit Tasjkent vlieg ik via Zuid Korea (half dagje) naar Los Angeles (leuk, verkiezingsdag!), om daar de trein te nemen naar Boston,
via Albuquerque (moest ik twee keer opzoeken om te zien of ik het goed schreef), Chicago en New York.
Totaal een reis van 6 weken.
Alleen dus. Maar natuurlijk ook weer helemaal niet.
Ik zal mensen spreken, velen. Zeer waarschijnlijk weinig mensen uit Nederland of zelfs m'n eigen cultuur, maar nieuwsgierige mensen.
Hoe mooi is dat?
Ben ik jullie zat? Geenszins.
Ga ik als boeddhistische monnik terugkomen? Verwacht het maar niet.
Waarom?
Het begon allemaal met het lezen van een boek waarbij ik erachter kwam dat er zoveel mooie oude en recente geschiedenis in midden Azie is te vinden.
Dat mijn wereldbeeld zo ontzettend beperkt en westers is.
Dat ik (waarschijnlijk) over de helft van m'n leven ben en ik niet helemaal zeker weet of ik nog een tweede krijg. Nu doen dus!
En natuurlijk gaat er niemand mee. Dit is mijn droom, mijn diepe wens. Die kun je maar zelden overbrengen op een ander.
Heb er zin in en ja, ik vind het ontzettend spannend. Niet omdat het gevaarlijk zou zijn, maar omdat ik diep in mijn hart helemaal niet zo'n avonturier ben.
Dat ik me eigenlijk het liefst in mijn inner circle beweeg.
Dat ik m'n dierbaren ga missen.
Maar waar gaat het over, het zijn maar 6 weekjes. Met soms wifi, dat dan weer wel.
Kan ik het toch allemaal een beetje delen.
Want helemaal weg zijn hoeft nou ook weer niet.
Guus
Dat is waarschijnlijk wel de meest gestelde vraag.
En direct daarna: waarom?
Afhankelijk van de vragensteller wisselen vraag 1 en 2 in moeilijkheid.
Heb in ieder geval nog niet veel mensen gesproken die het echt helemaal begrijpen, maar misschien doe ik dat zelf ook niet.
Of liever gezegd, hoef ik het niet begrijpen. Het voelt gewoon erg goed.
Waar gaat dit over?
Ik ga half oktober tot eind november op reis.
Een reis die me een groot deel van de wereld overbrengt. Een voor de meeste mensen bekend deel (de VS), maar ook een deel waar weinigen ooit geweest zijn,
of sterker nog: helemaal niet willen komen (de Zijderoute).
Ik reis via zuid Iran het land door en passeer in het noorden de grens naar Turkemenistan (kun je dat aanwijzen op een blinde kaart?).
Dan trek ik door Turkmenistan naar Oezbekistan. Ook dat land cross ik door om bij Tasjkent te eindigen.
Allemaal met het openbaar vervoer (trein en bus).
Zo'n ontzettende zin in.
Vanuit Tasjkent vlieg ik via Zuid Korea (half dagje) naar Los Angeles (leuk, verkiezingsdag!), om daar de trein te nemen naar Boston,
via Albuquerque (moest ik twee keer opzoeken om te zien of ik het goed schreef), Chicago en New York.
Totaal een reis van 6 weken.
Alleen dus. Maar natuurlijk ook weer helemaal niet.
Ik zal mensen spreken, velen. Zeer waarschijnlijk weinig mensen uit Nederland of zelfs m'n eigen cultuur, maar nieuwsgierige mensen.
Hoe mooi is dat?
Ben ik jullie zat? Geenszins.
Ga ik als boeddhistische monnik terugkomen? Verwacht het maar niet.
Waarom?
Het begon allemaal met het lezen van een boek waarbij ik erachter kwam dat er zoveel mooie oude en recente geschiedenis in midden Azie is te vinden.
Dat mijn wereldbeeld zo ontzettend beperkt en westers is.
Dat ik (waarschijnlijk) over de helft van m'n leven ben en ik niet helemaal zeker weet of ik nog een tweede krijg. Nu doen dus!
En natuurlijk gaat er niemand mee. Dit is mijn droom, mijn diepe wens. Die kun je maar zelden overbrengen op een ander.
Heb er zin in en ja, ik vind het ontzettend spannend. Niet omdat het gevaarlijk zou zijn, maar omdat ik diep in mijn hart helemaal niet zo'n avonturier ben.
Dat ik me eigenlijk het liefst in mijn inner circle beweeg.
Dat ik m'n dierbaren ga missen.
Maar waar gaat het over, het zijn maar 6 weekjes. Met soms wifi, dat dan weer wel.
Kan ik het toch allemaal een beetje delen.
Want helemaal weg zijn hoeft nou ook weer niet.
Guus
-
10 September 2016 - 17:19
Rob:
Wat een waanzinnig avontuur. Dit is wel het laatste wat ik
achter je zocht. Is ook wel weer leuk zo verrast te worden.Ga je absoluut volgen. Wens je heel veel
avontuur en reisplanner.
Groet
-
10 September 2016 - 18:01
Jan, Oudste Broer, Soms Ook Zijn Vader:
Top!
Guus, ik zie het je doen.
Jij ben de enige broer, die ik het zie doen.
En ik begrijp het ook. De redenen die je aanvoert, kloppen. Ze zijn juist.
En het lef om het dan ook te doen, heb jij! Ik niet.
De invulling is ook persoonlijk. Die zijderoute doe ik zó met je mee.
Maar ik moet er niet aan denken om in Amerika te zijn.
Een fantastische drijfveer om nieuwsgierig te zijn en nieuwsgierige mensen te willen ontmoeten.
Ik bewonder je en ik ga je volgen.
Groet, Jan. -
10 September 2016 - 19:03
Paul:
Tsjonge Guus, wat een mooi avontuur voor iemand die zich zelf niet als avonturier ziet! Sommige dingen moet je misschien inderdaad niet willen begrijpen maar kloppen toch helemaal op een ander niveau.
Wist dat je dit van plan was maar nu komt het toch echt dichtbij. Veel plezier ook met de voorbereidingen en ik ga je volgen.Daarna maar weer een kleine reünie?
Groeten,
Paul -
10 September 2016 - 21:51
George:
Guus,
Fijn dat je je hart volgt en deze reis gaat ondernemen.
Respect hoor.
Ik hoop je verslagen te mogen lezen.
Goede reis en behouden terugkeer.
George -
11 September 2016 - 07:36
Gerard Van Der Star:
Guus
Had ik nooit van jou verwacht maar je hart volgen wat jij nu gaat doen vind ik heel mooi.
Ik heb bewondering voor jou dat je dit avontuur aangaat ik ben straks nieuwsgierig naar jouw ervaringen en vast mooie verhalen. Verder kijk ik uit naar de verslagen. Ik wens je een mooie reis en een behouden thuiskomst
Gerard -
11 September 2016 - 10:41
Ad:
Guus,
Geweldig. Een droom waar maken nu het nog kan.
Lijkt me ook een goede keus van Oost naar West. Zal interessante vergelijkingen opleveren vwb bv openbaar vervoer, mensen, hygiëne ed.
Ben heel benieuwd naar je ervaringen onderweg.
Ook leuk om zoiets voor te bereiden.
Ik ga je volgen
Ad
-
12 September 2016 - 09:19
Jolanda:
Ik herken de spanning vooraf en ook het gevoel dat je dit moet doen! Geloof me; het gaat je zoveel opleveren! Nieuwe culturen, hoe makkelijk het is om te reizen in landen waarvan je denkt dat het daar lastig is en waarom? Omdat het daar anders is dan je gewend bent en daar dan van te voren al een vooroordeel van hebt.
Ik zal zo meteen genieten van je ervaringen maar voor nu heel veel plezier met de voorbereidingen en een goede reis!
Jolanda -
12 September 2016 - 11:31
Maranne:
Guus,
Vandaag over precies 1 maand is het zover! Niet omdat het moet, maar omdat het kan :-)
Ben zo benieuwd ... veel emoties zullen je deelgenoot worden. Verbazing, verbijstering soms over al die dingen die je gaat meemaken en waar anderen zich waarschijnlijk geen voorstelling van kunnen maken. Vast o zo'n mooie rijke ervaring, die je - zeker achteraf - niet had willen missen.
Ga jij ons missen? Misschien wel. Gaan wij jou missen? Jazeker, maar in de wetenschap dat het 'maar' 6 weken zijn. Geniet van je droom! We kijken uit naar je verhalen onderweg ... ;-)
Groet,
Maranne
-
13 September 2016 - 00:21
Frank Van Lint:
Guus, na je bezoek in Tokyo ben je nu van harte Welkom on Philadelphia. Ik kan ook naar NY komen. Philly is leuker! Kunnen we veel oude koeien uit de sloot halen.
Groeten,
Frank
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
